Deklaracja Dominikańskiego Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach

Dominikańskie Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach (DCI)

Sieć dominikańskich ośrodków informacji informacji o nowych ruchach religijnych i sektach działała na terenie Polski od 1995 r. Na mocy polecenia Kapituły Prowincjalnej z 2018 r. oraz dekretu Prowincjała z dnia 2 października 2019 r. została ona przekształcona w Dominikańskie Centrum Informacji o Nowych Ruchach i Sektach (DCI) działające przy klasztorze św. Józefa na warszawskim Służewie.

Dominikańskie Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach jest jednostką prowadzącą badania w zakresie nowych ruchów religijnych, nowych duchowości, sekt, a także manipulacji doktrynalnej, psychologicznej oraz ideologicznej. Podstawowym celem naszej aktywności jest działalność badawcza, ekspercka i edukacyjna. Podejmujemy również pracę o charakterze pomocowym.
Jesteśmy placówką oferującą pomoc osobom poszkodowanym przez działalność destrukcyjnych grup kultowych, jak też uwikłanym w niedojrzałe, zbudowane na manipulacji formy przynależności do względnie prawidłowo funkcjonujących grup czy ruchów. Zadanie, jakie stawiamy przed sobą, to ochrona człowieka przed manipulacją psychologiczną, doktrynalną i ideologiczną. Celem naszej pracy jest pomoc konkretnym osobom, nie zaś spór z określonymi grupami. W naszych działaniach pomocowych koncentrujemy się na identyfikowaniu moralnie negatywnego wpływu psychologicznego i ideologicznego, niezależnie od jego pochodzenia oraz na ochronie przed takim wpływem osób lub grup.
W praktyce pracy naszego Centrum nie wystarcza ujęcie sekty jako religijnej lub społecznej grupy wyodrębnionej z szerszego nurtu religijnego bądź społecznego. Dlatego posługujemy się bliższą odbiorowi społecznemu definicją sekty, jako negatywnej pod względem etycznym grupy kultowej, która posługuje się manipulacją.
Udostępniamy również informacje dotyczące metod manipulacji i przekształcania osobowości w sektach. Podajemy sposoby przeciwdziałania im oraz zasady postępowania wobec osób uwikłanych w tego rodzaju wspólnoty. Każda osoba reaguje inaczej w kontakcie z grupą o charakterze sekty. Dlatego uznajemy, że w konkretnej sytuacji potrzeba indywidualnego podejścia do zagadnienia szkodliwości grupy. W związku z tym nie prowadzimy „katalogu sekt”. Naszym celem nie jest etykietowanie czy stygmatyzowanie grup.
Uważamy, że każdy człowiek ma prawo do uzyskania pełnej wiedzy na temat grupy, z którą ma kontakt. Udostępniamy informacje, w oparciu o które osoba zainteresowana sama może odpowiedzieć na pytanie, czy i w jakim stopniu dana wspólnota stanowi dla niej potencjalne zagrożenie. Zainteresowanym osobom przekazujemy wszystkie informacje, jakie posiadamy o konkretnej grupie – pozytywne i negatywne. Korzystamy z materiałów źródłowych grupy, wiedzy naukowej oraz doświadczenia Centrum.
Nie rezygnując z czytelności własnej postawy religijnej i światopoglądowej, szanujemy przekonania osób zgłaszających się w celu uzyskania pomocy. W naszej działalności kierujemy się dobrem osoby. Przyjmujemy, że każdy człowiek posiada własną godność z samego faktu, że jest osobą, a nie z przynależności religijnej. Stąd też przynależność do Kościoła katolickiego nie stanowi warunku uzyskania pomocy w naszym Centrum.
Szczegółowe cele działalności DCI obejmują:

– działalność badawczą, w tym inicjowanie, wspieranie i koordynowanie prac naukowych w obrębie różnych dyscyplin, m.in. nauk teologicznych, filozoficznych, o religii, społecznych i humanistycznych oraz gromadzenie informacji i literatury na temat nowych ruchów religijnych, duchowości, sekt i manipulacji;

– działalność ekspercką (doradczo-konsultacyjną) – współdziałanie z instytucjami państwowymi, samorządowymi, kościelnymi, związkami wyznaniowymi i organizacjami pozarządowymi;

– działalność edukacyjną, popularyzatorską i profilaktyczną – kształcenie m.in.: środowisk naukowych, zawodowych, duchowieństwa, pracowników oświaty, uczniów, studentów, wolontariuszy; organizacja działań profilaktycznych, szczególnie konferencji, szkoleń, prelekcji, warsztatów, kampanii społecznych; prowadzenie strony internetowej, wydawanie publikacji oraz współpracę z mediami;

– działalność pomocową:
• spotkania indywidualne;
• konsultacje telefoniczne, mailowe, przez platformy komunikacyjne;
• konsultacje teologiczno-duszpasterskie;
• kierowanie do odpowiednich specjalistów;
• stały kontakt z byłymi członkami sekt lub ich bliskimi (udzielanie wsparcia, mediacja).