Poniżej podajemy kilka najważniejszych wskazówek, które pomogą Ci w kontakcie z osoba uwikłaną w destrukcyjną działalność sekty. Pamiętaj, że osoba poddana działaniu takiej grupy nie działa racjonalnie.
Jej postępowanie wykazuje cechy uzależnienia, a kontakt z nią będzie budził wiele emocji i wymagał od Ciebie ogromnej cierpliwości. Nie działaj sam, skontaktuj się z osobami lub instytucjami, które profesjonalnie zajmują się tą problematyką.
- Jednym z najważniejszych zadań stojących przed rodziną i bliskimi jest utrzymanie stałego kontaktu z osobą, która trafiła do sekty. Warto wykorzystać wszelkie dostępne środki, aby zapewnić ją o swojej miłości i szacunku oraz chęci utrzymania więzi.
- Reakcje bliskich w kontakcie z osobą z sekty bardzo często nacechowane są gniewem i złością. Należy pamiętać, że próby przemówienia osobie zmanipulowanej do rozumu nie będą skutkowały. Manipulacja w grupie dokonuje się na poziomie emocji. Mnożenie argumentów przeciw grupie wywoła kolejne wątpliwości, które chętnie wyjaśni lider grupy. Atakowanie wiary, światopoglądu i grupy będzie skutkowało jeszcze większą izolacją emocjonalną i może prowadzić do zerwana więzi.
- Ważne, aby jak najszybciej skontaktować się z instytucjami lub osobami zajmującymi się profesjonalnie tą problematyką. Wsparcie i pomoc specjalistów pomoże nazwać problem i wspólnie szukać indywidualnych sposobów jego rozwiązania.
- Warto stworzyć zespół ludzi; najbliższych i przyjaciół – tych, z którymi osoba miała dobry kontakt, którym ufała przed trafieniem do sekty. Zapytać ich, czy i oni dostrzegają jakieś niepokojące zachowania w jej życiu. Ważne, aby przyjąć jednolity sposób działania wobec zmanipulowanej osoby.
- Należy powstrzymywać się przed odrzuceniem osoby. Nie oznacza to bezkrytycznej aprobaty dla wszystkiego co mówi.
W dyskusji nie należy rezygnować ze swoich poglądów. Akceptacja osoby (zależy mi na tobie, jesteś dla mnie ważny, kocham cię) nie jest równoznaczna z akceptacją jej poglądów (nie mogę przyjąć tego, co naucza grupa)
- W rozmowie trzeba unikać słów pejoratywnych typu sekta, sekciarz itp. Często na początku zaangażowania w grupę liderzy powtarzają, że nowy sposób życia i wejście na drogę duchową będzie spotykać się ze sprzeciwem i odrzuceniem przez najbliższych. Atak na grupę może być wykorzystany przez jej lidera jako potwierdzenie swojego autorytetu i mądrości.
- Aby skutecznie pomóc bliskiej osobie trzeba zrozumieć zaistniałą sytuację. Udział w grupie do której trafiła odpowiada na jej niezaspokojone potrzeby. Warto postawić sobie pytanie o to, co wydarzyło się w jej życiu przed przystąpieniem do grupy? Czego jej brakowało? Co daje jej grupa?
- Podczas rozmów należy być gotowym do wysłuchania tego, co mówi zmanipulowana osoba, pomimo, że tezy które wygłasza mogą wydawać się niedorzeczne. Można zadawać pytania w stylu nie rozumiem, powiedz coś więcej. Można poprosić, aby osoba opowiedziała co daje jej pobyt w grupie, jakie potrzeby zaspokaja. Pytania powinny być delikatne i nie można nimi bombardować, bo osoba poczuje się atakowana i przyjmie postawę obronną.
- Warto zachęcać osobę do samodzielnego myślenia, zadając pytania w taki sposób, aby musiała wyjaśnić sens praktyk, wierzeń i wymagań stawianych przez grupę. Można pytać o wartości takie jak dobro, prawda i uczciwość. Zadawanie otwartych pytań ma na celu uruchomienia myślenia krytycznego.
- Nie wolno pozwolić, aby rozmowy o grupie zdominowały całe życie. Należy przypominać, że poszukiwania duchowe są fragmentem rzeczywistości. Istnieją inne sprawy, o których należy pamiętać, takie jak praca, wychowanie dzieci, planowanie wakacji itp. Warto angażować osobę w życie codzienne, przypominać o obowiązkach, których podjęła się przed trafieniem do grupy.
- Należy zachęcać osobę zmanipulowaną do refleksji nad swoim postępowaniem. Wybory, których dokonuje, pociągają za sobą określone konsekwencje. Warto, aby postawiła sobie pytania: Co zyskuje będąc w grupie? Z czego musi zrezygnować? Co zostaje zaniedbane? Co traci?
- Trzeba odwoływać się do łączących was więzi. Przypominać o szczęśliwych, wspólnie przeżytych chwilach (można pokazać zdjęcia w albumie, odwiedzać miejsca w których wydarzyło się coś ważnego). Pokazywać ciągłość dawnego i obecnego życia, z trudnymi i radosnymi momentami. Chodzi o przeciwstawienie się temu, co grupa próbuje stłumić i zniszczyć, dyskredytując dotychczasowe życie.